Ο Δημήτρης Παπανικολάου γεννήθηκε το 1957 στους Ραφταναίους Ιωαννίνων.

Το 1964, η οικογένειά του μετοίκησε στην Πάτρα. Ποιήματά του, δημοσιεύτηκαν στα περιοδικά: Υδρία, Όστρακο, Παράθυρο, Νέο Επίπεδο, Ηπειρωτικά Γράμματα και στις Ανθολογίες: Αχαϊκή Ποίηση 1950-2005 με επιμέλεια Σωκράτη Λ. Σκαρτσή, από τις εκδόσεις Συμπόσιο Ποίησης και περί τεχνών Πάτρα 2005, Η Νεοτερική Ποίηση στην Πάτρα από τη δεκαετία του ΄50 μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνα με επιμέλεια Άρη Δρουκόπουλου και μετάφραση στα Γαλλικά Michel Volkovitch, από τις εκδόσεις Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης-Πάτρα 2006.

Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές:

Ως κύμβαλο αλαλάζον. Δωδώνη, Αθήνα-Γιάννινα 1993.

Οι μπαλάντες του μοναχού. Οίστρος, Πάτρα 1995.

Νοσταλγία. Διάττων, Αθήνα 2004.

Πύρινα τοπία. Αιγαίον, Λευκωσία 2013.

Είναι μέλος της Εταιρίας Λογοτεχνών και Συγγραφέων Ηπείρου.