Η Άννα Μίσιου (1943-2011) γεννήθηκε στην Κα­τερίνη Πιερίας και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Αριστο­τέλειο Πανεπιστήμιο και εκπόνησε τη διδακτο­ρική της διατριβή στη Σχολή Κλασικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Καίμπριτζ (1986). Υπήρ­ξε υπότροφος στο Πρόγραμμα Ελληνικών Σπου­δών του Πανεπιστημίου του Πρίνστον (Stanley J. Seeger fellowship) και στο Κέντρο Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ. Εργά­στηκε ως επιστημονική συνεργάτιδα στο Ινστι­τούτο Νεοελληνικών Σπουδών (1974–1975), ως βοηθός στο σπουδαστήριο Κλασικής Φιλολογίας και Αρχαίας Ιστορίας και στην έδρα της Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχο­λής του ΑΠΘ (1975), ως ειδική επιστήμων στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Αριστοτε­λείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1987–1988) και στο Τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστη­μίου (1989–1990). Επί δύο δεκαετίες δίδαξε το γνωστικό αντικείμενο της Αρχαίας Ιστορίας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπι­στημίου Κρήτης, απ’ όπου συνταξιοδοτήθηκε το 2010 στη βαθμίδα της αναπληρώτριας καθηγή­τριας. Οι έρευνές της αφορούν την αθηναϊκή δημοκρατία, τη ρητορική, τις σχέσεις των δύο φύλων στην κλασική αρχαιότητα και τις σχέσεις των αρχαίων Ελλήνων με τους άλλους λαούς της Ανατολικής Μεσογείου. Έχει δημοσιεύσει, μεταξύ άλλων, το The Subversive Oratory of Andokides: Politics, Ideology and Decision-making in Democratic Athens (Cambridge University Press, 1992, 2007).



(Πηγή: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2024)