Το όνομά μου είναι Μαρουσώ. Κάπως περίεργο, έτσι; Στο όμορφο νησί μας, την Ίο, από όπου κατάγομαι, είναι πολύ συνηθισμένο. Γεννήθηκα στον Πειραιά και ως παιδί με διασκέδαζαν σχεδόν τα ίδια πράγματα με σένα: τα παιχνίδια, τα γλυκά, η θάλασσα και τα παραμύθια. Λέω σχεδόν, γιατί στα τελευταία, τα παραμύθια, είχα ιδιαίτερη αδυναμία. Έλεγα τόσο πολλά, που συχνά η μητέρα μου μού απαντούσε με την ίδια φράση: "Το παραμύθι σου δε λέγεται, Μαρουσάκι!".

Σήμερα ζω ευτυχισμένη με την οικογένειά μου στη Θεσσαλονίκη και διασκεδάζω γράφοντας δικές μου ιστορίες. Μ’ αυτόν τον τρόπο αλλάζω ό,τι δε μου αρέσει γύρω μου.