Αν μπορούσε κανείς με μια λέξη να χαρακτηρίσει το έργο του Κατσούλα αυτή είναι σίγουρα η λέξη "επικό". Σε όλα του τα έργα υπάρχει η σύγκρουση, η μάχη του αδύνατου με το δυνατό, του απίστευτου με το πιστευτό, του μικρού με του μεγάλου. Σε όλο του το έργο ο φαινομενικά αδύναμος και ανήμπορος αφού περάσει δια πυρός και σιδήρου πάντα επικρατεί ακόμη και όταν χάνει. Στο παρόν βραβευμένο έργο, που είναι το δεύτερο μέρος μιας τριλογίας που άνοιξε εντυπωσιακά με τον "δρομέα" και θα ...

Πρόκειται για το πιο μεστό, το πιο σπαρακτικό, το πιο περίτεχνο, το πιο βαθιά φιλοσοφημένο, το πιο έντονο δραματουργικά, το πιο πυκνό, το πιο λαμπρά μελετημένο έργο του συγγραφέα και ίσως ένα από τα καλύτερα του νεοελληνικού θεάτρου. Ένας χώρος, λίγοι χαρακτήρες και ο συγγραφέας βρίσκεται στο στοιχείο του. Έχοντας να πει μια απλή ιστορία, για τον αν ένας άνθρωπος κάτω από τον φόβο της τιμωρίας ή την επιβράβευση του κατακτητή θα παραδώσει τελικά τους αντιστασιακούς που κρύβει στο υπόγειό του, ο δ...