2 Σεπτέβριο 1922: Η Πανανή, αγκαλιά με τον δυόμισι χρόνων γιο της, τον Μανώλη, καταφέρνει να διασωθούν από το μαχαίρι των Τούρκων. 3 Σεπτέμβρη 1922: Το χωριό τους, το Ρεϊζντερέ, παραδίδεται στη φωτιά και πνίγεται στο αίμα. Από το Ρε¨ζντερά στη Λήμνο, αντιμέτωποι με πικρές αλλά ουσιαστικές αλήθειες. Αναταραχές, πόλεμοι, προσφυγιά, πόνος, αγώνας για ζωή και η μοίρα, που πλέκει την ιστορία της μ' αυτήν της Πανανής και του γιου της. Κάποιος σκοπός φέρνει πίσω τον Μανώλη, χρόνια μετά, στο...

Λένε πως όσο ζούμε ονειρευόμαστε... μέχρι την τελευταία μας πνοή. Εγώ σταμάτησα να ονειρεύομαι τη στιγμή που ορκίστηκα να μην προδώσω ποτέ το μυστικό της. Ακόμα και τα όνειρα που έκανα παιδί ξεθώριασαν στη μνήμη μου. Η αδικία μού χάραζε την ψυχή σαν κοφτερή λεπίδα... Όλοι είχαν στραφεί εναντίον μου, ακόμη και η ίδια μου η μάνα. Αυτή με καταδίκασε σε ισόβια κάθειρξη. Στο μόνο που ήλπιζα ήταν η λύτρωση... Όμως, οι άνθρωποι ποτέ δεν σταματούν να ονειρεύονται. Ποτέ δεν λησμονούν αυτό που τους δίνει ...